Συνήθως, η δουλειά του είναι είτε να βρει αποδεικτικά στοιχεία για ατασθαλίες είτε να κάνει την κατάσταση σωστή ξανά. Για να το κάνει αυτό, παίρνει χρήσιμες πληροφορίες από μάρτυρες και παρευρισκόμενους, μερικές φορές με τη βοήθεια ψευδών προσποιήσεων και ψευδών ταυτοτήτων. Παρακολουθεί μάρτυρες, φωτογραφίζει, ψάχνει κτίρια και παρακολουθεί τις ενδείξεις που μπορεί να έχουν παραβλέψει άλλοι. Περιστασιακά, η περιέργειά του τον κάνει σε μπελάδες, και μόλις δραπετεύει να πιάσει κάπου που δεν έπρεπε να είναι. Αλλά τελικά, επιστρέφει στον στενοχωρημένο πελάτη του, ενημερώνοντάς της ότι έλυσε την υπόθεση.

 
Πολλοί φανταστικοί ντετέκτιβ έχουν συνεισφέρει σε αυτήν την εικόνα, συμπεριλαμβανομένων των Σέρλοκ Χολμς, Φίλιπ Μάρλοου και πολλών ηρώων ταινιών noir από τη δεκαετία του 1940 και του 50. Οι σημερινοί ερευνητές της ποπ κουλτούρας, όπως ο Adrian Monk και η Veronica Mars, είναι συχνά λίγο πιο περίεργοι από τους παλαιότερους ομολόγους τους. Δεν φορούν απαραίτητα fedoras, δουλεύουν σε αμφισβητήσιμες γειτονιές ή ούτε αποκαλούνται ιδιωτικοί ερευνητές. Ωστόσο, εξακολουθούν να εμφανίζονται ως ήρωες που έχουν την ικανότητα να σκάβουν τις σωστές πληροφορίες τη σωστή στιγμή.

​

Αλλά πόσο από το P.I. η γνώση είναι αλήθεια; Πόσα από τα γεγονότα που απεικονίζονται στη φαντασία είναι πραγματικά πιθανά - ή νόμιμα; Σε αυτό το άρθρο, θα διερευνήσουμε τι χρειάζεται για να γίνουμε ιδιωτικός ερευνητής και τι ακριβώς περιλαμβάνει η δουλειά.

Το πρώτο βήμα για το διαχωρισμό του γεγονότος από τη φαντασία είναι να ορίσουμε με ακρίβεια τι είναι ένας ιδιωτικός ερευνητής. Ουσιαστικά, οι ιδιωτικοί ερευνητές είναι άτομα που πληρώνονται για τη συλλογή γεγονότων. Σε αντίθεση με τους αστυνομικούς ντετέκτιβ ή τους ανακριτές στο χώρο του εγκλήματος, συνήθως εργάζονται για ιδιώτες ή επιχειρήσεις και όχι για την κυβέρνηση. Αν και μερικές φορές βοηθούν στην επίλυση εγκλημάτων, δεν είναι αξιωματούχοι επιβολής του νόμου. Η δουλειά τους είναι να συλλέγουν πληροφορίες, όχι να συλλάβουν ή να διώκουν εγκληματίες.

Ο όρος ιδιωτικό μάτι προέρχεται από το λογότυπο Pinkerton Detective Agency
Ο όρος «ιδιωτικό μάτι» προέρχεται από το λογότυπο του Pinkerton Detective Agency

Ιδιωτικοί ερευνητές υπάρχουν για περισσότερα από 150 χρόνια. Η πρώτη γνωστή ιδιωτική υπηρεσία ντετέκτιβ άνοιξε στη Γαλλία το 1833. Το 1850, ο Allan Pinkerton δημιούργησε την Εθνική Υπηρεσία Ντετέκτιβ της Pinkerton, η οποία εξελίχθηκε σε μια από τις πιο διάσημες υπηρεσίες ντετέκτιβ στις Ηνωμένες Πολιτείες. Ο οργανισμός Pinkerton έγινε γνωστός για τη διακοπή των απεργιών, αλλά συνέβαλε επίσης και στους τομείς της επιβολής του νόμου και της έρευνας. Το πρακτορείο λαμβάνει πίστωση για την ιδέα της κούπας και ο όρος "private eye" προήλθε από το αρχικό λογότυπο Pinkerton.

​

Σήμερα, περίπου το ένα τέταρτο των ιδιωτικών ερευνητών στις Ηνωμένες Πολιτείες είναι αυτοαπασχολούμενοι. Από αυτούς που δεν είναι, περίπου το ένα τέταρτο εργάζεται για υπηρεσίες αστυνομίας και υπηρεσίες ασφαλείας [πηγή: Γραφείο Στατιστικής Εργασίας των ΗΠΑ]. Τα υπόλοιπα λειτουργούν για χρηματοπιστωτικά ιδρύματα, υπηρεσίες συλλογής πιστώσεων και άλλες επιχειρήσεις. Πολλοί ερευνητές επιλέγουν να επικεντρωθούν σε ένα συγκεκριμένο πεδίο έρευνας με βάση το υπόβαθρο και την εκπαίδευσή τους. Για παράδειγμα, κάποιος με πτυχίο στην επιχείρηση μπορεί να γίνει εταιρικός ερευνητής. Ένας ερευνητής με ιστορικό διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας και εμπορικών σημάτων μπορεί να επικεντρωθεί στην κλοπή πνευματικής ιδιοκτησίας. Ένας πιστοποιημένος δημόσιος λογιστής (CPA) μπορεί να ειδικεύεται στην οικονομική έρευνα.